Son..!

Biz de kapatıyoruz kardeşim. Yok işte olmuyor. Bazen sıkılıyorsun ediyorsun ama içinde yazma aşkı varsa bırakamıyorsun sebepsiz yere. Ama bıraktırıyorlar işte adama. Lanet ediyorsun dünyaya, düzene, insanlara. Borges kapattığında tüm blog alemi olarak içimizden bir parça koptu. Ben kapattım diye kimsenin üzüleceğini, pek çok kişinin de fark etmeyeceğinin farkındayım. Olsun ama. Bu zamana kadar mümkün olduğunca çok kişiye ulaşıp sesimizi duyurmaya çalıştık. Olduğu kadar artık. Beğenen vardır beğenmeyen vardır. Hepsi helal etsin hakkını.

Çok uzun bir geçmişimiz yoktu aslında. Geçen yılın kasımından beri yazıyordum. Öğrenciyiz eninde sonunda. Bazen vaktimiz olmuyordu. Yardım alayım dedim. Olmadı. Kimse benim kadar istekli değildi. Ben yazamadığımda blog boş kalmasın diye millete zorla yazılar yazdırdım. Farkındayım. Zorla yazılınca tadı olmuyor tabi. Farkediliyor zaten yazıldığında.

Bir nedenim lise sona geçmemdi kapatmak için. Okuldu, dershaneydi, evde çalışmaydı derken ne olayları takip edebilirim, ne de yazmaya vakit bulabilirim diye düşünüyordum. Ancak bu kadar erken değildi bırakmak. Olmamalıydı da. Severek yaptığım, yaparken övündüğüm, gururlandığım bir oluşumdan vazgeçmek ne zordur. Diyorum ya, bıraktırıyorlar adama. Yaşamaktan aldığın zevki öldürüyorlar. Sonrasında ne yazsan boş.

Kendinize iyi bakın...